Chów kur w warunkach przydomowych ma wieloletnią tradycję. Jest on prowadzony w indywidualnych gospodarstwach rolnych i na działkach przydomowych. Ocenia się, że w chowie przydomowym znajduje się blisko 25 milionów kur. Produkują one jaja na tzw. samozaopatrzenie, które pokrywa blisko 50 % zapotrzebowania. Są to głównie stada liczące 10 – 20 sztuk, ale są również stada znacznie większe. W wielu zagrodach drób ma wydzieloną , zamkniętą przestrzeń w gospodarstwie, co stanowi prawidłowość. Minęły czasy ,kiedy kury i inne ptactwo domowe swobodnie poruszało się po całym podwórzu, budynkach inwentarskich i składowych. Przeznaczona przestrzeń stanowiąca wybieg jest większa lub mniejsza. W okresie od wiosny do jesieni wybieg jest źródłem cennego pożywienia dla ptaków. Utrzymując kury w takim systemie musimy pamiętać o dokarmianiu ptaków.
Wychów piskląt nieśnych
PIELĘGNACJA I ŻYWIENIE
Na jedną dobę przed zakupem piskląt odchowalnię wywietrzyć i nagrzać do odpowiedniej temperatury. Warunkiem prawidłowego wychowu piskląt jest ogrzanie pomieszczenia i ściółki przed wstawieniem i utrzymanie wymaganej temperatury powietrza. Temperatura ściółki przy zasiedleniu wychowalni pisklętami powinna wynosić minimum 31°C. W pierwszych tygodniach pisklęta wymagają szczególnie dużo ciepła, ale wraz z wiekiem temperaturę stopniowo obniża się. Po przywiezieniu ptaków należy je napoić letnią wodą lub naparem ziół z rumianku i mięty. Po 2-3 godzinach pisklęta należy nakarmić. Pierwsza karma to pasza pełnoporcjowa z zakupu lub płatki owsiane, kasza jęczmienna, śruty zbóż odsiane z mąki i łuski, twaróg, gotowane jajko. Po kilku dniach podawać posiekaną zielonkę lub susz z pokrzywy, młodej lucerny, mleczu, komosy, piołunu, krwawnika. Wskazanym jest podawać pisklętom tartą marchew, cebulę, szczypior oraz drobny żwirek, a do picia kwaśne mleko lab maślankę oraz napary z ziół. Przy żywieniu paszami gospodarskimi należy stosować preparaty witaminowe i mineralne oraz pasze bogate w białko tj. gotowane jajka, twaróg, zsiadłe mleko i mleko w proszku, śrutę z grochu, śrutę sojową, drożdże pastewne. Drożdże są cennym dodatkiem bowiem zawierają dużo witamin z grupy B chroniąc ptaki przed deformacją nóg.
Przy pielęgnacji piskląt należy przestrzegać higieny. Sprzęt systematycznie myć w gorącej wodzie z szarym mydłem, suszyć na słońcu, usuwać resztki nie zjedzonej karmy, wymieniać wodę do picia, dbać o czystość ściółki. Do dezynfekcji sprzętu i ściółki stosować ogólnie dostępne środki dezynfekcyjne,.
W słoneczne ciepłe dni trzytygodniowe pisklęta mogą korzystać z zielonego wybiegu na początku po kilkanaście minut dziennie oczywiście po obeschnięciu rosy, chroniąc ptaki przed deszczem, silnym słońcem i wiatrem. Powoduje to hartowanie się ptaków co w konsekwencji ogranicza dogrzewanie w odchowalni.
Warunki odchowu piskląt mają ogromny wpływ na jakość produkowanych jaj oraz długość szczytowej nieśności stada. Pisklęta do 8 tygodnia życia bardzo szybko rosną, następuje wymiana puchu pisklęcego na dorosłe pióra. Pisklęta należy ważyć, aby monitorować prawidłowość przyrostów masy ciała. Do 16 tygodnia życia przebywają w „wychowalni”, po czym są przenoszone do hali „produkcyjnej”. Aby przyspieszyć proces wejścia w nieśność, zwiększa się długość dnia świetlnego oraz zmienia paszę na bardziej skoncentrowaną w składniki pokarmowe.
W okresie odchowu zwraca się szczególna uwagę na zaspokajanie potrzeb pokarmowych ptaków związanych z ich wzrostem, procesem kostnienia i zmianą upierzenia. W tym czasie zapotrzebowanie pokarmowe młodych kur zmienia się szybko i stale rośnie ilość pobranej paszy w ciągu dnia. Jednak zbyt intensywne żywienie kurcząt w tym okresie wysokobiałkowymi paszami może mieć też niekorzystne skutki, ponieważ nioski, które osiągnęły dojrzałość płciową zbyt szybko mogą mieć niską odporność na choroby i znosić małe jaja. Nadmiar energii może zaś doprowadzić do zatuczenia młodych ptaków i opóźnienia nieśności. Zahamowanie tempa wzrostu, osłabienie i spadek odporności może być również wynikiem niedoborów: białka, energii, czy braku witamin i składników mineralnych w paszy.
Odpowiednie żywienie kur niosek jest niezwykle istotną kwestią, ponieważ pozwala ono nie tylko na utrzymanie ptaków w dobrej kondycji przy wysokim poziomie nieśności, ale i na uzyskanie jaj o pożądanych walorach konsumpcyjnych i dobrej jakości.
W warunkach intensywnej produkcji nioski karmi się pełnoporcjowymi mieszankami, które są dokładnie zbilansowane i uwzględniają potrzeby określonej grupy produkcyjnej. Najczęściej kurom tym podaje się dwa typy mieszanek: na pierwszy okres nieśności (wysokie tempo nieśności 90%) – pasza powinna zawierać 11,3-11,7 MJ EM i 15,5-17,5% białka ogólnego w kg mieszanki; a na drugi okres (tempo nieśności na poziomie 70-80%) – 11,1-11,5 MJ EM i 15,0-17,0% białka ogólnego.
Podsumowując, należy pamiętać, że aby osiągać dobre wyniki produkcyjne, trzeba najpierw zadbać o prawidłowe żywienie kur. Nioski potrzebują przede wszystkim pasz energetycznych z niewielką ilością włókna. Nie wolno także zapominać o uzupełnianiu ich diety różnymi dodatkami mineralnymi, a także o dostosowaniu żywienia do okresu, w którym się obecnie znajdują.